“Vluchthaven” Voetgangersbrug

Het ontwerp voor de “Vluchthaven” voetgangersbrug valt op door zijn sierlijkheid en eenheid. Bij de aanvang van de klassieke engineering, was het concept om de hiërarchie van de elementen te beperken door verschillende functies samen te voegen in één geheel.

De “Vluchthaven” brug is een voorbeeld van integraal ontwerp: het deck, de kruisverbanden, de hoofdliggers en de afwerking zijn één geheel. De brug is ontworpen als een enkelvoudig gekromde en uitgesneden plaat.
Geïnspireerd door de elegante beweging van de vleugel van een vliegende reiger, is de plaat lichtjes getordeerd rond zijn as, wat de ruggegraat van de brug weergeeft. Dit leidt ertoe dat de vorm van de brug evolueert: de doorsnede in het midden van de overspanning is concaaf, terwijl het tegenovergestelde gebeurt boven de ondersteuningen, waar de doorsnede convex is. Hierdoor wordt de nodige constructieve hoogte bereikt boven de ondersteuningen. Hierdoor krijgt de “Vluchthaven” brug zijn gegolfde vorm, misschien eerder wat bescheiden, maar voldoende om een visuele ervaring en ritme te creëren.

De lichte golfvorm van de brug, die refereert naar de lichte golven op het IJ meer, is structureel optimaal gebruikt en loopt door in het ontwerp van de leuning. Die bestaat uit een serie verticale elementen die de golfbeweging volgen. De afwezigheid van horizontale lijnen in de leuning benadrukken nog eens extra de vorm van de brug. Dit geeft de hele brug een kalm en gematigd ritme. Het beweegbare gedeelte van de brug is integraal met de brug ontworpen. In gesloten toestand is het amper zichtbaar.

Stabiliteitsa​nalyse

Scia Engineer werd gebruikt om een analysemodel uit schaalelementen op te stellen van de gehele brug. Er zijn in hoofdzaak 7 verschillende types elementen die in het model terug te vinden zijn:

1. De zijkanten, gemodelleerd als schaalelementen
2. De gekromde hoeken, gemodelleerd als schaalelementen
3. De licht gekromde platen voor het dek, gemodelleerd als schaalelementen
4. De U-vormige verstijvers boven de brughoofden, gemodelleerd als plaatelementen
5. De vlakke verstijvers onder het dek, gemodelleerd als plaatelementen
6. De betonnen ondersteuningen, gemodelleerd als staafelementen
7. De ondersteuningen met de stijfheden van de funderingspalen

De specifieke vorm van de verstijvers boven de landhoofden kon gemodelleerd worden door de ‘cut-out’ functie te gebruiken. Ook de vlakke verstijvers volgen de geometrie die bepaald is door de golvende vorm van de dekplaat erboven.
Omdat het een beweegbare brug betreft, werden naast de gesloten stand ook 3 open standen gemodelleerd om het effect van de wind op de structuur tijdens het openen en sluiten te berekenen.
Met de ‘Productiviteitstoolbox’ werd de gehele geometrie van de plaat geëxporteerd in tabelvorm in het berekeningsrapport samen met de resultaten van de lineaire berekening. De ‘Stabiliteitsanalyse’ werd gebruikt om het effect van het knikgedrag nabij de ondersteuningen te onderzoeken op het gehele 3D model.

Om het trillingsgedrag van de brug te onderzoeken, werd het permanente gedeelte van de brug geanalyseerd met behulp van de ‘Dynamische Analyse’ functie, op het gehele 3D model.

• Door het gebruik van de ‘import dxf/dwg’ functie, werden de 3D contourlijnen van de geometrie geupload
• Door de geïmporteerde lijnen en knopen te traceren, werden de gekromde platen gegenereerd in het model.
• Door gebruik te maken van een zelf ontworpen XML-tool werden de 98 belastingsgevallen voor de verkeersbelasting gemodelleerd.